Συλλογικότητα στην εποχή της απομάκρυνσης
ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΗΛΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
Συνάδελφοι,
Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από διαρκή μετασχηματισμό του εργασιακού τοπίου. Η τηλεργασία, ως σύγχρονη μορφή απασχόλησης και μεθόδου οργάνωσης της εργασίας, ενώ αποτελεί τεχνολογική καινοτομία, αναδεικνύεται όμως σε πεδίο διαπραγμάτευσης θεμελιωδών δικαιωμάτων και συλλογικών αξιών. Η ανάγκη για ένα σαφές, θεσμικά κατοχυρωμένο πλαίσιο τηλεργασίας, εξειδικεύοντας την Κλαδική Σύμβαση, είναι πλέον αδήριτη – όχι μόνο για την προστασία της εργασιακής αξιοπρέπειας, αλλά και για τη διασφάλιση της συνοχής και της λειτουργικής προσαρμογής της Τράπεζας.
Η τηλεργασία, αν και προσφέρει ευελιξία και νέες δυνατότητες, ενέχει κινδύνους: κοινωνική απομόνωση, διάρρηξη της ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, αποδυνάμωση της συλλογικής εργασιακής εμπειρίας. Η τεχνολογική πρόοδος, αν δεν πλαισιωθεί από συλλογικές εγγυήσεις, μπορεί να μετατραπεί σε εργαλείο ατομικής επισφάλειας και απορρύθμισης.
Η Συλλογική Ενότητα έχει καταθέσει ολοκληρωμένο πλαίσιο από τον περασμένο Φεβρουάριο προς το Διοικητικό Συμβούλιο του Σ.Ε.Τ.Π το οποίο και έγινε ομόφωνα αποδεκτό προς αποστολή για διαπραγμάτευση με τη Διοίκηση της Τράπεζας Πειραιώς, δομημένο σε έξι αδιαπραγμάτευτους άξονες:
Η εθελοντική αρχή ως θεμέλιος λίθος: Κάθε εργαζόμενος διατηρεί το απαράβατο δικαίωμα συναίνεσης και ανάκλησης για την τηλεργασία. Προτεραιότητα ένταξης δίνεται σε ειδικές και ευάλωτες ομάδες: γονείς τέκνων προσχολικής ηλικίας, γονείς μονογονεϊκών οικογενειών, άτομα με αναπηρία, φροντιστές ηλικιωμένων, εργαζόμενους με χρόνιες παθήσεις. Η κοινωνική ευαισθησία δεν αποτελεί παραχώρηση αλλά θεμέλιο αλληλεγγύης.
Το δικαίωμα στην αποσύνδεση ως προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας: Η τεχνολογία δεν μπορεί να διαλύσει τα σύνορα μεταξύ εργασιακού και προσωπικού βίου. Ο σεβασμός στον ατομικό χρόνο δεν αποτελεί παραχώρηση, αλλά θεμελιώδες δικαίωμα που η Διοίκηση οφείλει να εξασφαλίζει. Μετά το πέρας της εργασίας, κάθε επικοινωνία παύει πλην εκτάκτων και αντικειμενικά επειγουσών περιστάσεων.
Διασφάλιση των Εργασιακών Σχέσεων: Η τηλεργασία δεν νομιμοποιεί την απορρύθμιση. Το ωράριο παραμένει σταθερό. Οι συλλογικές συμβάσεις ισχύουν απαρέγκλιτα.
Υλικοτεχνική Υποδομή με Ευθύνη του Εργοδότη: Η Τράπεζα με έξοδα της θα παρέχει σε κάθε τηλεργαζόμενο: εργονομικό γραφείο και κάθισμα πιστοποιημένων προδιαγραφών, laptop με βάση ανύψωσης για πρόληψη μυοσκελετικών παθήσεων, με οθόνη τουλάχιστον 17 ιντσών ή διαφορετικά, πρόσθετη εξωτερική οθόνη 24 ιντσών για την προστασία της όρασης, εξωτερικό πληκτρολόγιο και ποντίκι για αύξηση της παραγωγικότητας. Η υγεία των εργαζομένων δεν υπόκειται σε διαπραγμάτευση.
Αποζημίωση λειτουργικών εξόδων της τηλεργασίας: Ηλεκτρική ενέργεια, κλιματισμός, τηλεπικοινωνίες - όλα αυτά αποτελούν εταιρικά έξοδα που δεν μπορούν να μετακυλίονται στον εργαζόμενο. Η μετακύλιση του επιχειρηματικού κόστους στους εργαζόμενους συνιστά κρυφή μείωση μισθού.
Διμερής επιτροπή ως εγγύηση εφαρμογής: Η παρακολούθηση και η άμεση επίλυση προβλημάτων απαιτούν θεσμικό πλαίσιο που εξασφαλίζει την ισότιμη εκπροσώπηση. Προτείνουμε σύσταση διμερούς οργάνου παρακολούθησης. Η επιτροπή θα εξετάζει αρρυθμίες, θα επιλύει διαφορές, θα προτείνει βελτιώσεις. Η συμμετοχική διακυβέρνηση αποτελεί εγγύηση δικαιοσύνης.
Σε συνολική βάση το πλαίσιο των προτάσεων μας, δίνει μεγάλη έμφαση στην προστασία της απασχόλησης από ενδεχόμενες αναδιαρθρώσεις με την κατάλληλη επιμόρφωση και επανεκπαίδευση σε νέα αντικείμενα εργασίας, στην ισότιμη μεταχείριση, στην ασφάλεια, στην ευημερία και την παραγωγικότητα των εργαζομένων. Οι προτάσεις αυτές θεωρούμε ότι θα λειτουργήσουν ενισχυτικά ώστε να διαχειριστούν οι εργαζόμενοι τις προσδοκίες ορθής εφαρμογής της τηλεργασίας.
Προσκαλούμε τη Διοίκηση να συνέλθει σε καλόπιστο διάλογο και να συνεργαστεί σε ισότιμη βάση, ώστε να συμφωνηθεί και να υπογραφεί ένα σύγχρονο, λειτουργικό και δίκαιο πλαίσιο ρύθμισης της τηλεργασίας στην Τράπεζα Πειραιώς.
Κατανοούμε ότι είναι ένα καινοτόμο ζήτημα και ότι θα απαιτήσει ανοιχτή και ειλικρινή επικοινωνία, είμαστε όμως αποφασισμένοι να συμβάλλουμε για ένα εύρυθμο, ασφαλές, διαφανές και ισότιμο πλαίσιο λειτουργίας της τηλεργασίας που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες διαστάσεις και στις ανάγκες των εργαζόμενων.
Συνάδελφοι,
Δεν μπορούμε σε αυτό το σημείο να μην αναφερθούμε στην αδράνεια από το νέο Προεδρείο του Σ.Ε.Τ.Π., καθώς παρά τις αυστηρές προβλέψεις της Επιχειρησιακής Σύμβασης 2024-2027 για υπογραφή συμφωνίας μέχρι τον Μάϊο του 2025, ακόμη δεν έχουν ξεκινήσει οι σχετικές διαπραγματεύσεις μεταξύ Σ.Ε.Τ.Π. και Διοίκησης.
Την ίδια ώρα που η Τράπεζα προχωράει, ετοιμάζει πυρετωδώς όλα τα κτίρια που έχει στον σχεδιασμό της, ετοιμάζει μετακινήσεις ενώ το πλαίσιο της τηλεργασίας παραμένει στον αέρα. Μα τι κάνετε κύριοι των κοινών ανακοινώσεων; Πέρα από λόγια έχετε σκοπό να ασχοληθείτε πραγματικά με κάτι άλλο; Με δικές σας όμως πρωτοβουλίες, όχι της Διοίκησης.
Η Συλλογική Ενότητα στον ΣΕΤΠ παραμένει προσηλωμένη στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων κάθε συναδέλφου. Η εφαρμογή των νέων τεχνολογιών οφείλει να λειτουργεί ως εργαλείο αναβάθμισης, όχι ως μοχλός ελέγχου ή αποξένωσης. Η ιστορία μας διδάσκει ότι η πρόοδος έχει αξία μόνο όταν διαχέεται δίκαια, όταν ενισχύει την ασφάλεια και την αξιοπρέπεια όλων, διότι η τεχνολογική πρόοδος, αν και γεννά δυνατότητες, δεν είναι ουδέτερη.
Με ενότητα, αποφασιστικότητα και όραμα, θα μπορέσουμε να κατακτήσουμε το μέλλον που μας αξίζει.
ΥΓ: Σας ενημερώνουμε ότι τρείς μέρες μετά την πρόσφατη ανακοίνωσή μας Νο 32, με θέμα την αποκατάσταση των κλιμακίων και της πολυετίας 2012-2023, και μετά από μια αδικαιολόγητη καθυστέρηση, το Προεδρείο της ΟΤΟΕ όρισε τη σύγκλιση Γενικού Συμβουλίου για την Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου 2025 με θέμα τη λήψη απόφασης για το κυρίαρχο ζήτημα του κλάδου. Σε αυτή τη κρίσιμη συγκυρία για τη σημερινή γενιά των τραπεζουπαλλήλων, προειδοποιούμε τους πάντες, ότι κάθε δισταγμός ισοδυναμεί με υπόσκαψη των θεμελίων που οικοδομήθηκαν για την ύπαρξη και την αξία της Κλαδικής Σύμβασης. Δεν υφίστανται εναλλακτικές διαδρομές, τακτικισμοί ή συμβιβασμοί από την: πιστή, πλήρης και αδιαμφισβήτητη εφαρμογή των διατάξεων της Κλαδικής Σύμβασης. Κάθε απόκλιση, κάθε «δημιουργική ερμηνεία», κάθε προσπάθεια διαφοροποίησης συνιστά όχι απλώς θεσμική και συνδικαλιστική παρέκβαση, αλλά ιστορικό και στρατηγικό σφάλμα που υπονομεύει τα θεμέλια της συλλογικής μας δύναμης. Η αγωνιστική και συνδικαλιστική ιστορία της ΟΤΟΕ δεν επιδέχεται άλλες ερμηνείες. Γιατί είναι η παρακαταθήκη που μεταδίδεται αναλλοίωτη από γενιά σε γενιά τραπεζουπαλλήλων, αποτυπώνοντας τη συλλογική και κλαδική μας ταυτότητα και προσδιορίζει τη μελλοντική μας πορεία.
Από την ευφορία των κερδών στην απογοήτευση των μισθών
Η σκληρή πραγματικότητα του σήμερα και της επόμενης μέρας
Η επιστροφή από τις θερινές διακοπές επαναφέρει μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα: το αυξημένο κόστος ζωής δεν αποτελεί κοινότυπη οικονομική έννοια, αλλά το καθοριστικό γεγονός που επηρέασε τόσο τη διάρκεια και ποιότητα της ανάπαυσής μας, όσο και την επερχόμενη καθημερινότητά μας.
Αυτή η αλήθεια αντιτίθεται στο αφήγημα της Τράπεζας Πειραιώς, η οποία μέσω της Έκθεσης Αποδοχών 2024 (σελ. 42) που δημοσιεύτηκε στις 25/7/2025, επιχειρεί να οικοδομήσει μια εικόνα γενναιόδωρων αυξήσεων, υψηλών μέσων μισθών (2021-2024), ενίσχυσης της αγοραστικής δύναμης και συνολικότερα μιας θριαμβευτικής ευημερίας για το Προσωπικό.
Είναι αναγκαίο να αποκαταστήσουμε τη στατιστική «αλχημεία» των εμφανιζόμενων αυξήσεων και να μιλήσουμε με τη γλώσσα της αριθμών για την πραγματικότητα των μισθών μας. Η Συλλογική Ενότητα προετοιμάζει ειδική ενημερωτική καμπάνια προς τους συναδέλφους και θα παρουσιάσει την πλήρη και αναλυτική εικόνα.
Η παραπλάνηση του Μέσου Όρου μέσα από την Εκθεση Αποδοχών
Η Τράπεζα Πειραιώς—όπως οι υπόλοιπες τράπεζες—παρουσιάζει εντυπωσιακά στοιχεία: αύξηση των μέσων αποδοχών κατά 33,52% (δεν είναι τυπογραφικό λάθος) μεταξύ 31/12/2021 και 31/12/2024 , παρά τη μείωση του Προσωπικού κατά 18,24% την ίδια περίοδο. Η θεαματική αύξηση 33,52% διαψεύδεται μέσα από τη μισθοδοσία του κάθε συναδέλφου.
Η επεξεργασία των δεδομένων αποκαλύπτει ότι τα 2/3 αυτής της ονομαστικής αύξησης, δεν αφορούν τις σταθερές, μόνιμες αποδοχές της συντριπτικής πλειοψηφίας (80%) των εργαζομένων. Περιλαμβάνουν στην καλύτερη περίπτωση, σταθερές αυξήσεις προς ένα ελάχιστο μέρος του Προσωπικού -συμψηφιζόμενες με μελλοντικές αυξήσεις κι οι οποίες δόθηκαν οικειοθελώς από την Τράπεζα-, κυρίως όμως περιλαμβάνει έκτακτες και εφάπαξ παροχές κάθε είδους, όπως οι διατακτικές αγορών ή σε μετρητά(bonus) και μετοχές.
Αυτές οι παροχές, παρότι είναι ευπρόσδεκτες, δεν προσφέρουν όμως οικονομική ασφάλεια, μακροπρόθεσμο προγραμματισμό, ούτε αποτελούν βάση υπολογισμού των συνταξιοδοτικών παροχών. Επιπρόσθετα, ο μέσος όρος των αυξήσεων διογκώνεται από τη διανομή σημαντικών σταθερών αυξήσεων και bonus κάθε είδους σε μια ολιγομελή ομάδα στελεχών M.R.T's.
Η στρατηγική των μεταβλητών αποδοχών
Η εστίαση της Τράπεζας στις μεταβλητές αποδοχές έναντι των σταθερών όλη αυτήν την περίοδο, αποτελεί συνειδητή πολιτική επιλογή, που αφενός εκμεταλλεύεται υπέρμετρα τις εποπτικές οδηγίες της ΕΒΑ για τις αποδοχές στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, αφετέρου υποβαθμίζει το θεσμό των Συλλογικών Συμβάσεων ενώ παράλληλα δημιουργεί μια ψευδαίσθηση ευημερίας. Στην πραγματικότητα όμως διευρύνει τη μισθολογική υποβάθμιση των μνημονιακών χρόνων, της περιόδου ανάκαμψης της Τράπεζας και της ελληνικής οικονομίας, λόγω του πρωτοφανούς σωρευμένου (στατιστικού και πραγματικού) πληθωρισμού τιμών.
Η αλήθεια πίσω από τους αριθμούς: Προνομιακή μεταχείριση της μειοψηφίας
Η διαστρέβλωση αποκαλύπτεται πλήρως εξετάζοντας τα στοιχεία για τις αποδοχές των μεγαλοστελεχών M.R.T's. Σύμφωνα με αυτές τις εκθέσεις, τα στελέχη(M.R.T’s) έλαβαν στις σταθερές αποδοχές τους, αύξηση 21,94% μεταξύ 2022 και 2024 την ίδια ώρα που οι αυξήσεις στις μεταβλητές αποδοχές τους αυξήθηκαν από 666χ το 2022 σε 10,2εκ το 2024. (σ.σ. όλα αυτά τα ποσά αυτά περιλαμβάνονται στα συνολικά ποσά των Δαπανών Προσωπικού και διαμορφώνουν καθοριστικά την εμφανιζόμενη αύξηση των μισθών).
Αντίθετα, οι σταθερές αυξήσεις στη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων μέσω Κλαδικής και Επιχειρησιακής Σύμβασης μετά βίας καλύπτουν το 9,5% σε ονομαστικούς όρους. Λόγω του συμψηφισμού δε, η πραγματική αύξηση μισθοδοσίας για την Τράπεζα ανέρχεται περί το 6,5%.
Κοινωνία δύο ταχυτήτων εντός της Τράπεζας
Δημιουργείται με αυτή την πολιτική μια κοινωνία δύο ταχυτήτων εντός της ίδιας Τράπεζας: αφενός μιας ολιγομελής «ελίτ» που απολαμβάνει σημαντικές αυξήσεις στις σταθερές αποδοχές τους, αφετέρου η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων καλείται να επιβιώσει με εφάπαξ παροχές και σταθερές αυξήσεις που εξανεμίζονται γρήγορα από την ακρίβεια και τον πληθωρισμό. Κι αυτά την ίδια στιγμή που η Τράπεζα έτος με το έτος αλλά και τρίμηνο με το τρίμηνο αυξάνει την κερδοφορία της με απόλυτα βιώσιμο τρόπο και συνολικά την ανταγωνιστική και επενδυτική θέση της στην ευρωπαική τραπεζική αγορά.
Οι εφάπαξ παροχές λειτουργούν ως παυσίπονο σε σοβαρή ασθένεια και μπορούν να αντιμετωπίσουν μόνο παροδικά φαινόμενα πληθωρισμού που διορθώνονται άμεσα από την αγορά. Προσφέρουν προσωρινή, ψευδή ανακούφιση χωρίς να θεραπεύουν τη ρίζα του προβλήματος. Στο σενάριο δε, μη διανομής αυτών των εκτάκτων παροχών—σενάριο καθόλα πιθανό—το διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ μισθών και κόστους ζωής θα αυξηθεί δραματικότερα.
Η μοναδική, δομική λύση: Κλιμάκια και Πολυετία 2012-2023
Απέναντι σε αυτή την πολιτική της μισθολογικής καθήλωσης και διαρκούς μείωσης της αγοραστικής δύναμης, η λύση δεν μπορεί να είναι οι εφάπαξ παροχές και η συνέχιση της ίδιας πολιτικής αποδοχών. Η λύση πρέπει να είναι δομική, θεσμική και δίκαιη. Και αυτή η λύση έχει όνομα: είναι η πλήρης αποκατάσταση των μισθολογικών κλιμακίων και της πολυετίας της περιόδου 2012-2023.
Η απόδοση των παγωμένων κλιμακίων και πολυετιών, δεν αποτελεί μια συζήτηση για να κάνουμε εντύπωση στα αυτιά των συναδέλφων. Είναι απλώς, η θεσμική λειτουργία και η πιστή εφαρμογή των όρων της Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης.
Δίχως τους μνημονιακούς όρους του "παγώματος" της περιόδου 2012-2023, αυτές οι αυξήσεις θα καταβάλλονταν έτσι κι αλλιώς, ως απλώς μια συμβατική υποχρέωση του εργοδότη στους εργαζόμενους. Την ίδια στιγμή άλλες μεγάλες επιχειρήσεις στη χώρα, έχουν συμφωνήσει στην απόδοσή τους προς τους εργαζόμενους υπερβαίνοντας τις όποιες νομικές προβλέψεις που προσπαθούν να διαγράψουν το 1/3 σχεδόν της εργασιακής ζωής.
Κάλεσμα και προειδοποίηση: Η υπομονή μας εξαντλήθηκε
Στο επόμενο και άμεσο χρονικό διάστημα αναμένουμε, ως απαίτηση και ανάγκη όλων των συναδέλφων, την άμεση ενεργοποίηση, τόσο του Προεδρείου του ΣΕΤΠ όσο και των υπολοίπων συλλόγων στην Τράπεζα καθώς και της Ομοσπονδίας, ως συντονίστρια των ενεργειών, προς την κατεύθυνση της αποκατάστασης και πλήρους εφαρμογής των μισθολογικών όρων της Κλαδικής Σύμβασης. Κι αυτό, προς υλοποίηση ήδη ανακοινωμένων πρωτοβουλιών όλων των πλευρών. Η υπομονή μας έχει πια εξαντληθεί με την παρατηρούμενη κωλυσιεργία που εμφανίζεται.
Σε αυτή τη μάχη, επαναλαμβάνουμε - ως «Συλλογική Ενότητα» - τη δέσμευσή μας στις δυο τελευταίες Γενικές Συνελεύσεις του ΣΕΤΠ: θα κινηθούμε με κάθε πρόσφορο μέσο, συνδικαλιστικό αλλά και νομικό, είτε συντονισμένα είτε διαφορετικά εάν χρειαστεί, ώστε να αποκατασταθεί η πλήρης και πραγματική κανονικότητα για την Κλαδική Σ.Σ.Ε.
Η ευθύνη είναι ιστορική και βαρύνει όλους για την υπόληψη, την τιμή, την αγωνιστική και συνδικαλιστική ιστορία της Ο.Τ.Ο.Ε.
«Έλλειμμα» ή έλλειμμα αλήθειας;
Συνάδελφοι,
Το φετινό καλοκαίρι, το προεδρείο του Συλλόγου μας επιφύλασσε μια δυσάρεστη έκπληξη: την αύξηση της εισφοράς, ωραιοποιημένη ως «αναπροσαρμογή 0,2%». Απόφαση (κατά πλειοψηφία 9-6 στο Διοικητικό Συμβούλιο, με την παράταξή μας να μειοψηφεί) που συνοδεύτηκε από μια ανακοίνωση με υπαινιγμούς και μισές αλήθειες.
Αναγκαζόμαστε να επανέλθουμε και να ασχοληθούμε με το θέμα – παρά τα μεγάλα θέματα που υπάρχουν ανοιχτά - έπειτα από την πρόσφατη ανακοίνωση - απάντηση του προεδρείου, με την οποία γίνεται προσπάθεια να δικαιολογηθεί η αύξηση της εισφοράς μέσα από μια επιλεκτική παρουσίαση δήθεν «αντικειμενικών» στοιχείων, που παραπλανούν. Επιβεβαιώνει όμως - αφού δεν το απαντά - αυτό που υποστηρίξαμε εξ αρχής: η εφαρμογή της αύξησης πριν από την έγκριση της Γ.Σ. του Συλλόγου είναι αντικαταστατική.
Η σημερινή προσποιητή αγωνία τους, δεν είναι απλώς υποκριτική. Είναι βαθιά προσβλητική για τη νοημοσύνη όλων μας. Όλοι μας, και το τονίζουμε αυτό, είχαμε και έχουμε προβληματισμούς για την οικονομική πορεία του Συλλόγου και αναζητούσαμε και αναζητούμε διαρκώς τους καλύτερους τρόπους για την ευημερία του. Είναι άλλης τάξης θέμα αυτό κι άλλο αυτό που προσπαθεί να φτιάξει ως εικόνα το προεδρείο, ότι δήθεν κάποιοι σήμερα αν και δεν δημιούργησαν το πρόβλημα παίρνουν την ευθύνη να το αντιμετωπίσουν. Μπορεί να μας αναφέρει, αφού το γνωρίζει, ονομαστικά ποιοι το δημιούργησαν;
Ξεχνούν ότι τα ίδια πρόσωπα που σήμερα κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, χθες, ως μέλη του Δ.Σ και μέλη του προεδρείου, υπέγραφαν και επικύρωναν παμψηφεί τους ίδιους απολογισμούς που σήμερα χρησιμοποιούν για να επιχειρηματολογήσουν για την αύξηση της εισφοράς;
Το «έλλειμμα» δεν «γιγαντώθηκε» μυστηριωδώς. Είναι το διαχρονικό αποτύπωμα συνειδητών, συλλογικών αποφάσεων που όλοι μας στηρίξαμε και το γνωρίζαμε εκ των προτέρων. Είναι το υλικό αποτύπωμα των αξιών μας.
Τελικά, εκείνο που το προεδρείο αποκρύπτει είναι ότι το έλλειμμα δεν είναι «τρύπα», αλλά η αντανάκλαση της τεράστιας ανταποδοτικότητας και της ισχυρής αλληλεγγύης του Συλλόγου προς τα μέλη του.
Η υποκριτική αμνησία τους, όμως, δεν σταματά εδώ. Κατά τη συνεδρίαση του Δ.Σ. για την αύξηση της εισφοράς, ζητήσαμε αναλυτικά στοιχεία για την οικονομική διαχείριση. Λάβαμε ως απάντηση ένα πρόχειρο χαρτί Α4, σχεδόν μπακαλόχαρτο, με έναν πίνακα πέντε γραμμών. Αυτή ήταν η «διαφάνεια» που μας προσέφεραν για να τοποθετηθούμε.
Επειδή η τακτική της λάσπης και της συσκότισης πρέπει να τελειώνει, η «Συλλογική Ενότητα» ζήτησε -ξανά - από το προεδρείο, την απόδοση όλων των ετήσιων οικονομικών απολογισμών από το 2013 έως το 2024. Έγγραφα που αποτυπώνουν την πλήρη εικόνα και την αλήθεια.
Από τη στιγμή που οι απολογισμοί εγκρίνονται από τη Γ.Σ., αποκτούν την ανώτατη δημοκρατική νομιμοποίηση. Κάθε εκ των υστέρων αμφισβήτηση από αυτούς που τους υπερψήφιζαν, είναι βαθιά υποκριτική.
Επιπρόσθετα η επίκληση του προεδρείου περί :
α) αναγκαιότητας αύξησης της εισφοράς λόγω της νομικής διεκδίκησης των πολυετίων και των κλιμακίων και των εξόδων που θα δημιουργήσει, προκαλεί γέλωτα καθώς το κόστος είναι απολύτως διαχειρίσιμο και σίγουρα δεν δικαιολογεί από μόνο του τη μόνιμη αύξηση της εισφοράς,
β) της ενοποίησης των Συλλόγων με «τίμιους(;) και ίσους όρους», που ακόμη η συζήτηση παραμένει συζήτηση, μας κάνει να αναρωτιόμαστε αν θα πρόκειται για κάποιο επιχειρηματικό deal. Από πότε το πάνδημο αίτημα της ενοποίησης κρίνεται με όρους ανταγωνισμού και ισολογισμού, λες και πρόκειται για κερδοσκοπικούς οργανισμούς; Από την άλλη κανείς δεν ισχυρίστηκε ότι η ενοποίηση λύνει το παρόν ζήτημα. Είναι κι αυτός ο ψευτικός ισχυρισμός του, άλλος ένας μηχανισμός προπαγάνδας του προεδρείου.
Συνάδελφοι, η επιτυχία ενός σωματείου δεν κρίνεται από τα κέρδη που δημιουργεί στο ταμείο του, αλλά από το πόσο αποτελεσματικά μετέτρεψε τις εισφορές σε συλλογική δύναμη, διεκδικήσεις, κατακτήσεις, αλληλεγγύη και από τη χρηστή και καταστατική διαχείρισή του. Η συζήτηση για τα οικονομικά πρέπει να γίνεται με όρους συνδικαλιστικής ηθικής και αλληλεγγύης, όχι με τα ψυχρά εργαλεία ενός λογιστή και μόνο.
Το ταμείο του Συλλόγου είναι η απόλυτη δύναμή και η ανεξαρτησία μας ως συλλογική οντότητα, όχι ένας επενδυτικός λογαριασμός. Και η αξία του Συλλόγου μετριέται από το πόσο δυνατά πολεμάει, όχι από το πόσο γεμάτο είναι το ταμείο του.
Στο τέλος, ότι και να λέει ο καθένας, η οριστική απόφαση για την αύξηση της εισφοράς ανήκει στους ίδιους τους εργαζόμενους και στην απόφαση της επόμενης Γεν. Συνέλευσης στην όποια ενώπιος-ενωπίω θα συζητηθεί και θα εγκριθεί ή όχι, όπως ακριβώς απαιτεί το Καταστατικό του Συλλόγου. Αυτό δεν μπορεί κανείς να το αποφύγει.
ΥΓ: Η αλήθεια βρίσκεται στα επίσημα έγγραφα, όχι σε πρόχειρους πίνακες. Περιμένουμε τα έγγραφα, κυρίες και κύριοι του προεδρείου που κι εσείς πρέπει να μελετήσετε διεξοδικά για να εξάγετε σωστά συμπεράσματα και να μην παρασύρεστε σε λαϊκισμούς και απλοποιήσεις που οδηγούν να γίνονται συγκαλυμμένες συκοφαντίες, υπονοούμενα και προπαγάνδα.
Για τη Συλλογική Ενότητα Εργαζομένων
Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Σ.Ε.Τ.Π.
Αύξηση Εισφοράς 40% !!!
Συνάδελφοι,
Με την ανακοίνωση του, Νο 58, το προεδρείο του Συλλόγου, ενημερώνει τους συναδέλφους για την απόφαση του Δ.Σ. ότι «από τη μισθοδοσία του Ιουλίου η μηνιαία εισφορά υπέρ του Συλλόγου αναπροσαρμόζεται κατά 0,2%».
Θα θέλαμε πραγματικά να μας εξηγήσει το προεδρείο, πως μια αύξηση της εισφοράς της τάξης του 40%, μεταφράστηκε σε «αναπροσαρμογή κατά 0,2%».
Στο Διοικητικό Συμβούλιο που συζητήθηκε και τέθηκε σε ψηφοφορία, η πρόταση που έφερε το προεδρείο, οι εκπρόσωποι της Συλλογικής Ενότητας καταψήφισαν την αύξηση της εισφοράς, όχι μόνο για το γεγονός αυτής καθαυτής της αύξησης, αλλά και (για ακόμα μια φορά) της ολιγαρχικής αντιμετώπισης – από την πλευρά του προεδρείου – ενός θέματος όπως η αλλαγή της εισφοράς, η οποία απαιτεί πρότερη απόφαση και έγκριση της Γενικής Συνέλευσης του Συλλόγου σύμφωνα με το Καταστατικό του ΣΕΤΠ.
Επιπρόσθετα: Όπως αναφέρει η ανακοίνωση, «… αναπροσαρμογή στην οποία προχωρά ο Σύλλογος μας, μετά από 20 και πλέον χρόνια που η συνδρομή παρέμεινε στο ίδιο ποσοστό. Η ανάγκη αυτής της μικρής αλλά ουσιαστικής αναπροσαρμογής προέκυψε από την αύξηση του κόστους λειτουργίας λόγω του αυξανόμενου πληθωρισμού αλλά και από την ενίσχυση των παροχών και των δράσεων μας.»
Επισημαίνουμε:
- Αυξανόμενο πληθωρισμό, αντιμετωπίζουμε όλοι και όχι από σήμερα. Και μάλιστα η «βοήθεια» από την πλευρά του Συλλόγου προς αυτό, ήταν η «φθηνή» Επιχειρησιακή που υπεγράφη. Υπό τις συνθήκες αυτές, το προεδρείο αυξάνει, παρά τις όποιες αιτιάσεις (και όχι αναπροσαρμόζει όπως παρουσιάζεται για να περάσει ήπια) την εισφορά υπέρ του Συλλόγου.
- Αν υπάρξει κάποιο επιχείρημα – από το προεδρείο - ότι θα συζητηθεί στην επόμενη Γενική Συνέλευση, σε περίπου 10 μήνες, αναρωτιέται κανείς, πόσο μεγάλη είναι η ανάγκη της αύξησης της εισφοράς πριν από τη Γενική Συνέλευση και μάλιστα εκτός της καταστατικής τάξης;
- Οι υφιστάμενες παροχές βαίνουν ετήσια μειούμενες σε ύψος ποσών. Μία μόνο νέα, ουσιαστικά εγκαινιάστηκε κατόπιν προτροπής της Συλλογικής Ενότητας, εκείνη των διακοπών.
- Αν η οικονομική ανάγκη είναι τόσο επείγουσα, ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχει και το ιδιόκτητο ακίνητο – τα γραφεία του Συλλόγου - τα οποία μπορούν να αξιοποιηθούν και να παράξουν οικονομικό όφελος για όλα τα μέλη του Συλλόγου. Άλλωστε, με την ένωση των Συλλόγων (όταν και αν) γραφεία υπάρχουν. Και αν αυτή δεν γίνει, ο νόμος υποχρεώνει την Τράπεζα να παραχωρήσει ή να μισθώσει χώρο που θα στεγάζονται τα γραφεία του Συλλόγου.
Συνάδελφοι,
Οι αντιρρήσεις μας για την αύξηση στην εισφορά, δεν εδράζονται μόνο στο ότι ο Σύλλογός μας, έρχεται να μας επιβαρύνει οικονομικά, ενώ θεσμικά - υποτίθεται ότι - πρέπει να μάχεται για το αντίθετο.
Οι αντιρρήσεις μας, η αντίδρασή μας, έρχονται γιατί έχει πλέον καταλυθεί κάθε ίχνος σεβασμού στις δημοκρατικές αρχές, στην προάσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων, στον θεσμό και το δικαίωμα εκπροσώπησης. Κάθε ίχνος σεβασμού προς τον εργαζόμενο.
Για μια ακόμη φορά το προεδρείο ακολουθεί το μοτίβο του Συλλογου της πρώην Αγροτικής. Εάν το προεδρείο το κάνει ώστε να προετοιμάσει ένωση (το ευχόμαστε και το ζητάμε να γίνει μέσα στο 2025) , γιατί δεν μας το ανακοινώνουν ως «αρραβώνα» έστω, να αισθανθούμε οι εργαζόμενοι ότι κάτι ουσιαστικό επιτέλους πάει να γίνει προς αυτή την κατεύθυνση;
Υ.Γ. Μήπως θα έπρεπε οι κοινές ανακοινώσεις των Συλλόγων να συμφωνείται από τους Συλλόγους να στέλνονται μία φορά; Αυτή τη φορά λάβαμε την ίδια εις τετραπλούν. Είναι βέβαια και μια μικρή έκπληξη κάθε φορά, για το πόσοι Σύλλογοι συμμετέχουν σε κοινές ανακοινώσεις που κυκλοφορούν ή θα είναι μόνο ενός.
Επαναλαμβάνουμε:
ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΤΟ 2025.