Κλιμάκια και πολυετία:
Υπόθεση ενότητας, όχι εργολαβίας
Η αποκατάσταση των δικαιωμάτων μας είναι θέμα θεσμικής αποκατάστασης, όχι παζάρι προσφορών



Συλλογική Ενότητα στον Σ.Ε.Τ.Π. - Ιστολόγιο
Η Παράταξη που ένωσε τέσσερις Συλλόγους στην Τράπεζα και λειτουργεί στον ΣΕΤΠ
Η αποκατάσταση των δικαιωμάτων μας είναι θέμα θεσμικής αποκατάστασης, όχι παζάρι προσφορών



Σε πρόσφατη ανακοίνωσή μας, κατόπιν συνεδρίασης του Δ.Σ. του Συλλόγου μας, προτείναμε προς το Προεδρείο – και έγινε ομόφωνα αποδεκτό – την ανάγκη ύπαρξης ενιαίου μετώπου για τη δικαστική διεκδίκηση της εφαρμογής της Κλαδικής Σύμβασης, ως προς τα κλιμάκια και την πολυετία. Αφετηρία θα ήταν η κυκλοφορία ανακοίνωσης υπογεγραμμένης από όλα τα μέλη του Δ.Σ. Θέσαμε στην άκρη τις – υπαρκτές και σημαντικές – διαφορές μας, προκειμένου να προχωρήσουμε από κοινού σε μια διεκδίκηση που αποτελεί τη μεγαλύτερη αξίωση των τελευταίων ετών για τους τραπεζοϋπαλλήλους.
Η απάντηση στην κοινή Ανακοίνωση ΣΕΤΠ-ΣΕΤΑΠ
Ωστόσο, το προεδρείο του ΣΕΤΠ, επέλεξε να προχωρήσει σε ένα άλλο μοτίβο και με κοινή ανακοίνωση με τον ΣΕΤΑΠ, δηλώνοντας ότι «δείχνουν τον δρόμο». Δίχως καν να έχει ολοκληρωθεί η νομική προετοιμασία (λήψη γνωμοδοτήσεων, σύνταξη του δικογράφου της αγωγής) είτε στον Σύλλογό μας, είτε στην ΟΤΟΕ, όπως ακριβώς έχει σχεδιαστεί και έχει συμφωνηθεί από όλους στη σχετική συνεδρίαση του Γεν. Συμβουλίου της ΟΤΟΕ.

Η συλλογή στοιχείων και η εκδήλωση ενδιαφέροντος συμμετοχής των συναδέλφων είναι πράγματι απαραίτητη και σωστή. Όμως:
Από την άλλη πλευρά, η ΟΤΟΕ, αντί να στηρίξει την εμφανιζόμενη προσπάθεια, επιλέγει να επιτεθεί στους Συλλόγους-μέλη της και, κατ’ επέκταση, στους εργαζόμενους που εκπροσωπεί. Η στάση αυτή είναι απαράδεκτη και αποκαλυπτική: η αγωνία για την πρωτοκαθεδρία υπερισχύει της ουσίας. Και όλα αυτά από όλους εκείνους που μέχρι πρόσφατα δεν πίστευαν στο εγχείρημα.
Χρειάζεται να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν υφίσταται κανένας λόγος βιασύνης από προχειρότητα, ούτε βέβαια δημιουργείται κάποια σειρά προτεραιότητας έναντι άλλων που θα αποστείλουν τα έγγραφα τους σε επόμενο χρόνο.
Συνάδελφοι,
Το διακύβευμα είναι πολύ μεγάλο για να χαθεί μέσα σε μικροπολιτικές αντιπαραθέσεις και λάθος χειρισμούς.
Το ζητούμενο δεν είναι ποιος θα φανεί, ούτε ποιο δικηγορικό γραφείο θα εισπράξει εργολαβικά.
Το ζητούμενο είναι η εφαρμογή της κλαδικής σύμβασης. Είναι η αποκατάσταση των κλιμακίων και της πολυετίας. Γι’ αυτό:
Ίσως κάποιοι δεν θέλουν πραγματικά να πετύχει αυτή η διεκδίκηση, δίχως βέβαια να το ομολογούν. Εμείς, όμως, δεν θα τους κάνουμε τη χάρη.
Παραμένουμε ενεργοί με υπευθυνότητα, σοβαρότητα και με συγκεκριμένο σχεδιασμό για την απόλυτη και μεθοδική επίτευξη του στόχου, που αφορά το σύνολο του κλάδου, την μακρόχρονη συνδικαλιστική του ιστορία και τις διαχρονικές κατακτήσεις του.
Τέλος έχουμε ζητήσει προς το Προεδρείο του ΣΕΤΠ, τη σύγκλιση έκτακτου Δ.Σ. την ερχόμενη Δευτέρα 3/11/2025 μετά και τα τελευταία γεγονότα.
ΟΧΙ στη νομιμοποίηση της εξάντλησης : Το νέο εργασιακό νομοσχέδιο
Συνάδελφοι,
Το νέο εργασιακό νομοσχέδιο που προωθείται προς ψήφιση, αποτελεί στρατηγική επιλογή της Κυβέρνησης, να παγιώσει την ελληνική οικονομία σε ένα μοντέλο χαμηλού κόστους και εντατικής εργασίας, αντί να στραφεί προς ένα μέλλον καινοτομίας, παραγωγικότητας και τεχνολογικής αναβάθμισης. Παράλληλα, υπονομεύεται η ποιότητα ζωής των εργαζόμενων, εδραιώνεται ένα παραγωγικό μοντέλο βασισμένο στην εκμετάλλευση του ανθρώπινου χρόνου ενώ διαταράσσεται καίρια, η ισορροπία μεταξύ προσωπικής-οικογενειακής και εργασιακής ζωής.
Το παράδοξο της οικονομικής ανάπτυξης και της εργασιακής οπισθοδρόμησης
Όταν η ελληνική οικονομία αναπτύσσεται και η ανεργία μειώνεται, η ορθολογική απάντηση επιβάλλει τη μείωση των ωρών εργασίας – συμπεριλαμβανομένων των υπερωριών – για τη δημιουργία περισσότερων θέσεων απασχόλησης και την αύξηση των μισθών. Η επιλογή επιμήκυνσης του ημερήσιου χρόνου εργασίας, αντί της δίκαιης κατανομής των οφελών της ανάπτυξης, εγείρει θεμελιώδη ερωτήματα σκοπιμότητας του νομοσχεδίου, μετά μάλιστα από τρεις προηγούμενους εργασιακούς νόμους παρόμοιας απορρυθμιστικής κατεύθυνσης από το 2019 έως το 2023,.

Στην καρδιά του νομοσχεδίου βρίσκεται, η νομιμοποίηση της εξάντλησης ή της εξουθένωσης. Σηματοδοτείται συμβολικά, χωρίς υπερβολή, η χαριστική βολή στη μετάβαση από τη μεταπολεμική εποχή της κοινωνικής ισορροπίας και του πενθημέρου οκταώρου, σε ένα καθεστώς απροκάλυπτης απορρύθμισης και υπερεκμετάλλευσης του χρόνου εργασίας. Η οποία όχι μόνο νομιμοποιείται αλλά και επιδοτείται, καθώς οι εργοδότες επιβραβεύονται μέσω μειωμένων ασφαλιστικών εισφορών για τις υπερωρίες.
Η αρχή που έθεσε όρια μεταξύ εργασίας, ανάπαυσης και ελευθερίας χάνει τη συμβολική και πρακτική της ισχύ, αφού υποκαθίσταται από ένα μωσαϊκό υφιστάμενων και νέων διατάξεων:
Ο φαύλος κύκλος του χαμηλού κόστους
Η Ελλάδα επιλέγει να ανταγωνίζεται με βάση το χαμηλό κόστος εργασίας, στρατηγική που την καταδικάζει σε έναν φαύλο κύκλο υποανάπτυξης όπου η «ανταγωνιστικότητα» επιτυγχάνεται μέσω της υποβάθμισης των εργασιακών συνθηκών και όχι μέσω της αύξησης της παραγωγικότητας.
Όπως επισημαίνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην Έκθεση Εαρινού Εξαμήνου του 2025, «η χώρα δεν μπορεί να στηρίζεται πλέον στους χαμηλούς μισθούς» και χρειάζεται μια μετάβαση σε ένα μοντέλο βασισμένο στην καινοτομία και την παραγωγικότητα.
Το ελληνικό παράδοξο: Περισσότερες ώρες, λιγότερη αγοραστική δύναμη
Η Ελλάδα επιπλέον, διαχρονικά καταγράφει ήδη τις περισσότερες ώρες εργασίας στην Ευρώπη σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ και ταυτόχρονα χαμηλή αγοραστική δύναμη, με τους μισθούς να παραμένουν πίσω ακόμη και από τα επίπεδα του 2008 με διαμορφωμένες τιμές προϊόντων και υπηρεσιών από το σωρευμένο πληθωρισμό μεταξύ 2019-2025.
Η εμμονή στις «περισσότερες ώρες» αντί στην «καλύτερη εργασία» δεν είναι μόνο κοινωνικά άδικη – είναι και οικονομικά αδιέξοδη, αντίθετη με όλες τις διεθνείς πρακτικές.
Η στρατηγική εξασθένιση της Συλλογικής δύναμης
Επιδραστικό χαρακτηριστικό του νομοσχεδίου αποτελεί η οριστική και συστηματική μετατόπιση προς την ατομική διαπραγμάτευση στη διευθέτηση του ωραρίου εργασίας έναντι της συλλογικής. Αυτή η μετατόπιση δεν είναι τυχαία αλλά αποτελεί στρατηγική επιλογή της Πολιτείας για την εξασθένιση της υπάρχουσας συλλογικής δύναμης και έκφρασης των εργαζομένων.
Κάλεσμα στη συλλογική δράση
Για όλους τους παραπάνω λόγους, παρακινούμε όλες και όλους τους συναδέλφους στην Τράπεζα Πειραιώς να συμμετάσχουμε μαζικά στην Απεργία της 1ης Οκτωβρίου.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
Συνάδελφοι,
Αυτό το νομοσχέδιο εκτιμούμε ότι αποτελεί, με όλα τα δεδομένα ρύθμισης που περιέχει, μια γραμμή οριστικής οπισθοδρόμησης για τη χώρα. Η απάντηση των εργαζομένων χρειάζεται αυτή τη φορά να ξεπεράσει τη σιωπή και την αδράνεια, ώστε να είναι σαφής και συλλογική:
