Ενας χρόνος νέο Προεδρείο στον Σύλλογό μας

Συνάδελφοι,

Ένας χρόνος συμπληρώθηκε  από τη συγκρότηση του νέου προεδρείου του ΣΕΤΠ, του Συλλόγου μας, κατόπιν των εκλογών του Σωματείου τον Ιούνιο του 2024.

Ένας χρόνος που δεν αξίζει να είναι εορτασμός, αλλά απολογισμός.

Γιατί αυτό που ζήσαμε, ως προς τη συγκρότησή του προεδρείου, δεν ήταν δημοκρατική διοίκηση, ήταν εκτροπή.

Και ο απολογισμός αυτός δεν γράφεται για να εκτονωθούμε. Γράφεται για να ειπωθούν αλήθειες. Όχι επικοινωνιακές, αλλά ουσιαστικές. Εκείνες που καίνε την καθημερινότητά μας. Εκείνες που – οι εργαζόμενοι – πληρώνουμε ακριβά.

Οι «9» που τότε συγκρότησαν το νέο προεδρείο, έδρασαν με προαποφασισμένη στρατηγική και προέταξαν έναν ευκαιριακό συνδικαλισμό. Έναν συνδικαλισμό που δεν χτίζει ενότητα, αλλά μοιράζει μόνο αξιώματα και τίτλους.

Υπό το βάρος αυτό, αρκετοί συνάδελφοι απογοητευμένοι από τα γεγονότα που συνέβησαν κατά την σύσταση του Προεδρείου του Συλλόγου, έπαψαν να ενδιαφέρονται ή και αποχώρησαν από αυτόν.

Είναι βέβαιο, ότι συνετέλεσε σε αυτό, η εσωτερική διαμάχη που έλαβε χώρα και στο βαθμό που μας αναλογεί, αναλαμβάνουμε το μέρος εκείνο της ευθύνης, όπως δημοσίως πράξαμε και στη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου μας, στις αρχές Απριλίου.

Δεν γινόταν όμως να μην απαντηθούν – όσο πιο κόσμια γινόταν – προκλήσεις, ανακρίβειες και κυρίως ψέματα που διασπείρονταν από την πλευρά του νέου προεδρείου και κυρίως να μην προσπαθήσουμε να αποτρέψουμε να συμβεί, κάτι το οποίο γνωρίζαμε ότι θα οδηγήσει εδώ που έχουμε έρθει σήμερα.

Και αυτό, γιατί με τα ίδια αυτά τα πρόσωπα συνυπήρξαμε σε όλα τα προηγούμενα χρόνια που λειτουργούσαμε μαζί τον Σύλλογο, τους γνωρίζαμε και πάντοτε καταβάλλαμε κάθε δυνατή προσπάθεια, να μην βγαίνουν στη δημοσιότητα οι αντιθέσεις, οι παραφωνίες, οι μικρότητες και ο τρόπος σκέψης τους. Εγχείρημα εξαιρετικά επίπονο, η εικόνα όμως του Συλλόγου και φυσικά το ποσοστό συμμετοχής στις εκλογές – που άγγιξε το απόλυτο – το έκανε να αξίζει τον κόπο.

Άλλωστε πάντοτε πιστεύαμε, ότι η δύσκολη εργασιακή καθημερινότητα μας, έχει ανάγκη από ένα στιβαρό, αντιπροσωπευτικό Σωματείο και μόνο, μακριά από όλα εκείνα που θα απέτρεπαν τους εργαζόμενους από το να συμμετέχουν ενεργά σε αυτό. Και το είχαμε πετύχει. 

Το νέο προεδρείο ξεκίνησε τους αποκλεισμούς.

Είχε καθιερωθεί μια διευρυμένη λειτουργία των οργάνων του Συλλόγου, με σύσσωμο το – τότε – ενιαίο ψηφοδέλτιο να έχει δεσμευθεί ότι θα διευρύνει, με την πραγματοποίηση διοικητικών συμβουλίων, ανοιχτών σε όποιον θέλει να τα παρακολουθήσει.

Με τη συγκρότηση του νέου προεδρείου, αυτό, όχι μόνο ξεχάστηκε, αλλά αποκλείστηκε, κατά πλειοψηφία 9 υπέρ, 6 κατά.

Το ίδιο ακριβώς έγινε και με την πρότασή μας να συμμετέχει στα Διοικητικά Συμβούλια και η παράταξη του Αγωνιστικού Μετώπου, ως παρατηρητής, αφού ναι μεν δεν εξέλεγξε σύμβουλο, δεν παύει όμως να είναι παράταξη που δραστηριοποιείται συνδικαλιστικά σε όλους τους τραπεζικούς χώρους, έχει δικαίωμα να ενημερώνεται και προπαντός, διαχρονικά πρωταγωνιστεί στους αγώνες και τις διεκδικήσεις μας.

Η «προεδρική μονομέρεια» συνεχίστηκε και κορυφώθηκε με τον αποκλεισμό της Συλλογικής Ενότητας από κάθε είδους συναντήσεις με όλους τους Συλλόγους για την κατάρτιση και διαπραγμάτευση της Επιχειρησιακής Σύμβασης.

Φαίνεται, ότι στη «σύμπραξη» συλλόγων, ενδεχομένως να χαλούσαμε τις συμμαχίες που τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έχουν δημιουργηθεί, όχι όμως για να δημιουργήσουν εκείνο που διατείνονται, αλλά για να εξυπηρετήσουν και να εξυπηρετηθούν.

Αυτό βέβαια συνεχίζεται και σήμερα, όπου ο πρόεδρος του Συλλόγου και η προεδρική του αυλή, άμεσα εξαρτώμενοι από πρόεδρο άλλου Συλλόγου, ενεργούν χωρίς να συζητούν, ως εντεταλμένοι, διεκδικώντας το αλάθητο των επιλογών τους (να το λέμε βεζυρομανία) Και οι συνέπειες αυτού, πολύπλευρες, διαρκείς και δυσμενείς.

Κερασάκι στην τούρτα, η καθυβριστική συμπεριφορά του προέδρου του Σ.Ε.Τ.Π., προς μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου, η οποία καταγγέλθηκε και ευχόμαστε να ακολουθηθούν όλα όσα η νομοθεσία και οι εσωτερικές διαδικασίες προβλέπουν για τέτοιες συμπεριφορές.

Δεν αρνηθήκαμε ποτέ τις αντιθέσεις. Αλλά τις υπερασπιστήκαμε θεσμικά. Δεν προσπαθήσαμε να φιμώσουμε. Δεν παίξαμε με τους θεσμούς, ούτε ερμηνεύσαμε το Καταστατικό του Συλλόγου όπως βολεύει τις ατομικές επιδιώξεις. Δεν υποτάξαμε τα πάντα στην αριθμητική της εξουσίας. Γιατί ο εργαζόμενος δεν θέλει συμβιβασμένους. Θέλει αξιόπιστους.

Για τη Συλλογική Ενότητα Εργαζομένων

Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου‍ του Σ.Ε.Τ.Π.