Ένας χρόνος νέο προεδρείο στον Σύλλογό μας, η συνέχεια…

Στο έτος που πέρασε λοιπόν και κατόπιν των γεγονότων που αλλοίωσαν τη βούληση των εργαζομένων κατά τις εκλογές και οδήγησαν σε μια σύνθεση διοικητικού συμβουλίου που παραβιάζει το δημοκρατικό και αντιπροσωπευτικό δείγμα στη σύνθεση του νέου προεδρείου του ΣΕΤΠ, ζήσαμε και τη «συμπόρευση» των Συλλόγων: Ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα.

Φάνηκε ότι ήταν προκαθορισμένο. Μια συμμαχία με «ουρές» πολλών συμφερόντων. Συμμαχία μεταξύ δύο πλευρών, με αφετηρία το να επικρατήσει ο καθένας στον Σύλλογό του, να «επιβιώσει» και να «προγραμματίσει τη ζωή του» όπως στο παρελθόν δήλωναν απερίφραστα, μέλη του νέου προεδρείου.

Υπενθυμίζουμε ότι: από την πλευρά του Συλλόγου μας, έχουν παρθεί και επισημοποιηθεί μέσω της έγκρισης από την Γενική μας Συνέλευση, όλες εκείνες οι αποφάσεις για ενέργειες που απαιτούνται για να συνενωθούν οι Σύλλογοι, από τις Γενικές Συνελεύσεις του 2022 και 2023. Επομένως, η «συμπόρευση» – αν και απέχει πολύ από την ένωση των συλλόγων – δεν αποτελούσε και κάτι το νέο.

Τότε βέβαια το σημερινό νέο προεδρείο, δεν επιθυμούσε καμία ένωση, ακολουθώντας πρακτικές παλαιότερων εποχών, όταν η Τράπεζα Πειραιώς δημιουργήθηκε από την απορρόφηση πολλών τραπεζών. Τότε που και στον Σύλλογό μας, μερίδα του προεδρείου είχε μια… άλλη φιλοσοφία. Φυσικά οι του νέου προεδρείου δεν εξέφρασαν καμία επίσημη άρνηση και επέλεξαν να λειτουργήσουν στο παρασκήνιο. Ενδεχόμενη βέβαια άρνηση ένωσης συλλόγων, θα είχε μεγάλο κόστος για εκείνους.

Ο απώτερος στόχος είναι όμως εκείνος που απειλεί πραγματικά τους εργαζόμενους και είναι το «κεφαλοκλείδωμα» στους υπόλοιπους Συλλόγους, οι οποίοι, είτε πλέον είναι μικροί και όπου δουν φως (βλ. ένα μικρό ρόλο) μπαίνουν, είτε έχουν την ίδια… βεζυρομανία, αλλά δεν τους έχει βγει, παρά τα tik tok και – κυρίως – τις καιροσκοπικές πρακτικές τους.

Κατόπιν των εκλογών, χρησιμοποίησαν τη «συμπόρευση», ως μία διάσταση βαφτίσματος της ένωσης, η οποία, εκ των γεγονότων, λειτούργησε πρόσκαιρα – κατά τη διαπραγμάτευση της Σύμβασης – και δεν μακροημέρευσε, καθώς η «συμπορευόμενη» ομάδα, για να παίξει, χρειαζόταν παραπάνω από μία μπάλες (αθλητικό σχόλιο, ελπίζουμε όμως να γίνει αντιληπτό).

Η «Συλλογική Ενότητα», αποκλεισμένη από το νέο προεδρείο, δεν κλήθηκε στη διαπραγματευτική διαδικασία για την Επιχειρησιακή Σύμβαση. Η γνώση μας, η εμπειρία μας, η παρουσία μας στα τραπέζια διαλόγου επί σειρά ετών ή έστω απλώς η τεκμηριωμένη μας άποψη, αποκλείστηκαν. Όχι λόγω διαφωνιών, αλλά επειδή δεν ήμασταν «βολικοί» για «κεφαλοκλείδωμα».

Από πολύ νωρίς, για όποιον διάβαζε προσεκτικά τις λιγοστές και επιμελώς αόριστες ανακοινώσεις των εμπλεκόμενων Συλλόγων, φαινόταν ξεκάθαρα η μετριότητα που προοιωνιζόταν στο περιεχόμενο της Επιχειρησιακής Σύμβασης, που τελούσε υπό διαπραγμάτευση. Και αυτό γιατί σε κάθε μία από αυτές τις λιγοστές – και πραγματικά κενές ουσιαστικού περιεχομένου – «συμπορευόμενες» ανακοινώσεις, δεν αναφερόταν απολύτως τίποτα συγκεκριμένο για την πορεία και το περιεχόμενο των διαπραγματεύσεων.

Αντιθέτως, το μόνο που τονιζόταν μετ’ επιτάσεως ήταν το γεγονός ότι «για πρώτη φορά όλοι οι Σύλλογοι είναι μαζί».

Λες και χρειαζόταν η διαπραγμάτευση μιας ολόκληρης Επιχειρησιακής Σύμβασης για να σκεφτούν τα προεδρεία των Συλλόγων το αυτονόητο. Ότι υπάρχει δηλαδή η ανάγκη να είμαστε όλοι οι εργαζόμενοι μαζί.

Ένα όμως ψήγμα του σκεπτικού, της νοοτροπίας και των απόψεων που επιμελώς κρύβονται από το νέο προεδρείο, η οποία και ακολούθησε πιστά την νοοτροπία και την… άλλη φιλοσοφία από τα παλιά -που αναφέραμε και παραπάνω – εκφράστηκε με τα email (σε προσεκτικά επιλεγμένους παραλήπτες) που διακινήθηκαν κατά τις περσινές (2024) εκλογές του Συλλόγου μας και μιλούσε για «πειραιώτες» και για «λοιπούς» οι οποίοι «αγκαλιάστηκαν από τους πειραιώτες».  

Δώδεκα και δεκατρία χρόνια μετά, έχουν στη συνείδησή τους και συνεχίζουν να διαχωρίζουν και να δημιουργούν μια λογική «επιχειρησιακού πατριωτισμού» και επιπλέον ότι κάποιοι ήταν οι «σωτήρες» που περισυνέλλεξαν τους «πρόσφυγες» των άλλων τραπεζών.

Όμως, για να επιστρέψουμε στα εργασιακά μας και στο πόσο επηρεάζονται από όλα εκείνα που αναφέρουμε, η «συμπόρευση», όπου – στο αρχικό της σχήμα – αποτελούταν από την πλήρη συνδικαλιστική ισχύ στην τράπεζα, πήγε να διαπραγματευτεί Επιχειρησιακή Σύμβαση.

Και κατόπιν υπεγράφη αυτή η Επιχειρησιακή…

Ενας χρόνος νέο Προεδρείο στον Σύλλογό μας

Συνάδελφοι,

Ένας χρόνος συμπληρώθηκε  από τη συγκρότηση του νέου προεδρείου του ΣΕΤΠ, του Συλλόγου μας, κατόπιν των εκλογών του Σωματείου τον Ιούνιο του 2024.

Ένας χρόνος που δεν αξίζει να είναι εορτασμός, αλλά απολογισμός.

Γιατί αυτό που ζήσαμε, ως προς τη συγκρότησή του προεδρείου, δεν ήταν δημοκρατική διοίκηση, ήταν εκτροπή.

Και ο απολογισμός αυτός δεν γράφεται για να εκτονωθούμε. Γράφεται για να ειπωθούν αλήθειες. Όχι επικοινωνιακές, αλλά ουσιαστικές. Εκείνες που καίνε την καθημερινότητά μας. Εκείνες που – οι εργαζόμενοι – πληρώνουμε ακριβά.

Οι «9» που τότε συγκρότησαν το νέο προεδρείο, έδρασαν με προαποφασισμένη στρατηγική και προέταξαν έναν ευκαιριακό συνδικαλισμό. Έναν συνδικαλισμό που δεν χτίζει ενότητα, αλλά μοιράζει μόνο αξιώματα και τίτλους.

Υπό το βάρος αυτό, αρκετοί συνάδελφοι απογοητευμένοι από τα γεγονότα που συνέβησαν κατά την σύσταση του Προεδρείου του Συλλόγου, έπαψαν να ενδιαφέρονται ή και αποχώρησαν από αυτόν.

Είναι βέβαιο, ότι συνετέλεσε σε αυτό, η εσωτερική διαμάχη που έλαβε χώρα και στο βαθμό που μας αναλογεί, αναλαμβάνουμε το μέρος εκείνο της ευθύνης, όπως δημοσίως πράξαμε και στη Γενική Συνέλευση του Συλλόγου μας, στις αρχές Απριλίου.

Δεν γινόταν όμως να μην απαντηθούν – όσο πιο κόσμια γινόταν – προκλήσεις, ανακρίβειες και κυρίως ψέματα που διασπείρονταν από την πλευρά του νέου προεδρείου και κυρίως να μην προσπαθήσουμε να αποτρέψουμε να συμβεί, κάτι το οποίο γνωρίζαμε ότι θα οδηγήσει εδώ που έχουμε έρθει σήμερα.

Και αυτό, γιατί με τα ίδια αυτά τα πρόσωπα συνυπήρξαμε σε όλα τα προηγούμενα χρόνια που λειτουργούσαμε μαζί τον Σύλλογο, τους γνωρίζαμε και πάντοτε καταβάλλαμε κάθε δυνατή προσπάθεια, να μην βγαίνουν στη δημοσιότητα οι αντιθέσεις, οι παραφωνίες, οι μικρότητες και ο τρόπος σκέψης τους. Εγχείρημα εξαιρετικά επίπονο, η εικόνα όμως του Συλλόγου και φυσικά το ποσοστό συμμετοχής στις εκλογές – που άγγιξε το απόλυτο – το έκανε να αξίζει τον κόπο.

Άλλωστε πάντοτε πιστεύαμε, ότι η δύσκολη εργασιακή καθημερινότητα μας, έχει ανάγκη από ένα στιβαρό, αντιπροσωπευτικό Σωματείο και μόνο, μακριά από όλα εκείνα που θα απέτρεπαν τους εργαζόμενους από το να συμμετέχουν ενεργά σε αυτό. Και το είχαμε πετύχει. 

Το νέο προεδρείο ξεκίνησε τους αποκλεισμούς.

Είχε καθιερωθεί μια διευρυμένη λειτουργία των οργάνων του Συλλόγου, με σύσσωμο το – τότε – ενιαίο ψηφοδέλτιο να έχει δεσμευθεί ότι θα διευρύνει, με την πραγματοποίηση διοικητικών συμβουλίων, ανοιχτών σε όποιον θέλει να τα παρακολουθήσει.

Με τη συγκρότηση του νέου προεδρείου, αυτό, όχι μόνο ξεχάστηκε, αλλά αποκλείστηκε, κατά πλειοψηφία 9 υπέρ, 6 κατά.

Το ίδιο ακριβώς έγινε και με την πρότασή μας να συμμετέχει στα Διοικητικά Συμβούλια και η παράταξη του Αγωνιστικού Μετώπου, ως παρατηρητής, αφού ναι μεν δεν εξέλεγξε σύμβουλο, δεν παύει όμως να είναι παράταξη που δραστηριοποιείται συνδικαλιστικά σε όλους τους τραπεζικούς χώρους, έχει δικαίωμα να ενημερώνεται και προπαντός, διαχρονικά πρωταγωνιστεί στους αγώνες και τις διεκδικήσεις μας.

Η «προεδρική μονομέρεια» συνεχίστηκε και κορυφώθηκε με τον αποκλεισμό της Συλλογικής Ενότητας από κάθε είδους συναντήσεις με όλους τους Συλλόγους για την κατάρτιση και διαπραγμάτευση της Επιχειρησιακής Σύμβασης.

Φαίνεται, ότι στη «σύμπραξη» συλλόγων, ενδεχομένως να χαλούσαμε τις συμμαχίες που τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έχουν δημιουργηθεί, όχι όμως για να δημιουργήσουν εκείνο που διατείνονται, αλλά για να εξυπηρετήσουν και να εξυπηρετηθούν.

Αυτό βέβαια συνεχίζεται και σήμερα, όπου ο πρόεδρος του Συλλόγου και η προεδρική του αυλή, άμεσα εξαρτώμενοι από πρόεδρο άλλου Συλλόγου, ενεργούν χωρίς να συζητούν, ως εντεταλμένοι, διεκδικώντας το αλάθητο των επιλογών τους (να το λέμε βεζυρομανία) Και οι συνέπειες αυτού, πολύπλευρες, διαρκείς και δυσμενείς.

Κερασάκι στην τούρτα, η καθυβριστική συμπεριφορά του προέδρου του Σ.Ε.Τ.Π., προς μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου, η οποία καταγγέλθηκε και ευχόμαστε να ακολουθηθούν όλα όσα η νομοθεσία και οι εσωτερικές διαδικασίες προβλέπουν για τέτοιες συμπεριφορές.

Δεν αρνηθήκαμε ποτέ τις αντιθέσεις. Αλλά τις υπερασπιστήκαμε θεσμικά. Δεν προσπαθήσαμε να φιμώσουμε. Δεν παίξαμε με τους θεσμούς, ούτε ερμηνεύσαμε το Καταστατικό του Συλλόγου όπως βολεύει τις ατομικές επιδιώξεις. Δεν υποτάξαμε τα πάντα στην αριθμητική της εξουσίας. Γιατί ο εργαζόμενος δεν θέλει συμβιβασμένους. Θέλει αξιόπιστους.

Για τη Συλλογική Ενότητα Εργαζομένων

Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου‍ του Σ.Ε.Τ.Π.